Draagt u wel de goede schoenen?

Met het bureau hadden we een bus gehuurd om met zijn allen het nieuwe Gerrit Rietveld College in Utrecht te gaan bewonderen. Er zijn voor mij buiten onze eigen ontwerpen op de wereld 2 soorten gebouwen. Gebouwen waar je jaloers op bent omdat ze niet van je eigen bureau zijn en gebouwen waarbij je juist blij bent dat ze niet van je eigen bureau zijn. Als dit ontwerp van een ander bureau zou zijn
geweest, was ik stinkend jaloers! 

Soms heb je van die gebouwen daar zit alles op zijn plaats. Waarbij jij niet steeds denkt had dat niet zus of zo gemoeten. Ik had lang geleden in Londen een baas die daar weer een eigen credo bij had: ‘Make sure it looks like is has been designed.’  Wat zo veel betekende als: door toeval mag best wat gebeuren, als het geheel er maar goed uit ziet.

Bij het Gerrit Rietveld College is echt alles ontworpen en krijgt het zonder twijfel van mij het stempel ‘It all looks like it has been designed’. Je kunt aan het hele gebouw aflezen dat alles met liefde bedacht is. En ook nog eens zeer goed gebouwd. Complimenten voor de bouwer. Daarbij moet wel opgemerkt worden dat de bouwer door de marktomstandigheden gedwongen ernstig bijgedragen heeft aan wat hier allemaal mogelijk is. 

Op de foto is een hele mooie vloer te zien. Het is een gevlinderde betonvloer. Dat is een proces dat niet gelijkmatig kan zijn, door de omstandigheden waaronder de vloer gemaakt wordt. In de ruwbouw rijdt men op een soort grasmaaier over de vloer die vlak daarvoor ingestrooid is met steenachtige korrels. De vloer wordt dan vlak geslepen en gepolijst. Er ontstaat een vloer met de sterkte en schoonheid, letterlijk en figuurlijk, van een terrazzo vloer. Voor een prijs die lager ligt dan marmoleum en in onderhoud nog veel lager dan marmoleum. 

Hoe zit het dan met die schoenen? Ik meen dat ooit Henry van de Velde boos werd op zijn opdrachtgever die de verkeerde sloffen droeg bij zijn ontwerp. In dit geval vond ik de schoenen van een van de ontwerpers van dit gebouw wel heel erg mooi passend

Was het toeval of was dit aandacht tot in het laatste detail en is hier sprake van een ‘Gesamtkunstwerk’? Ik hou het op het laatste.