Werken en lesgeven in Moskou

Aankomst

Collega Karho Yeung en ik zijn in Moskou. Gedeeltelijk voor zaken, gedeeltelijk om les te geven op het architectuur instituut Strelka.

Zoals eigenlijk in elk land waar je zaken doet gaan ook in Rusland de zaken altijd anders dan verwacht. Al is er wel een verschil tussen de landen die ik ken. In Saoedi Arabië moet je niet vreemd opkijken als een plan van 15.000m2 plotseling 50.000m2 wordt en een bijstelling van het honorarium voor je ontwerp niet echt bespreekbaar is. Iets minder gek is het in Duitsland waar het lastigste onderdeel is dat alles verboden is,  tenzij het uitdrukkelijk is toegestaan. Rusland is wat dat betreft een graadje minder streng. Ook hier is alles verboden tenzij het is toegestaan maar heel veel is weer bespreekbaar.

We hebben hier in Rusland vorig jaar een contract gesloten maar de inkt van de vele stempels was nog niet droog of de fases werden van nieuwe namen en nummers voorzien zodat eigenlijk niemand meer weet wat in elke fase geleverd moet worden terwijl de betalingen wel weer van die fases afhangen. Ingewikkeld. Hier is het adagium dan ook vooral ‘aan het eind komt alles goed en als het nog niet goed is dan is het nog niet het einde’.

Op de avond van aankomst in Rusland werden we afgehaald door een auto met chauffeuse van een jaar of 50, gestuurd door het architectuurinstituut Strelka van ‘elite alto’. Met glitterhakken, sigaret maar met een prima rijstijl. Ze brengt ons naar onze lokale partner architectenbureau Atrium waar we proberen te ontdekken in welke fase we ook al weer zitten en wie ook al weer wat doet.

Atrium zit op de topverdieping van een appartementencomplex. De lift piept extreem vervaarlijk alsof er zand tussen de radararen zit. Boven zie ik eerst een kamerplant van een zelfde soort zoals we bij PRO hebben. Maar wat vooral opvalt is laat ik zeggen de ‘niet overdreven aandacht voor daglicht’. We overleggen in de directiekamer waar we ons verbazen over hoe veel stagiaires daar doorheen lopen naar een andere ruimte. Na een tijdje wordt duidelijk dat daar het maquettehok zit en het een internationale gewoonte is om de stagiaires de maquettes te laten maken.

Op de vervolgrit maken we kennis met een super taxisysteem hier; de app gettaxi. Je opent de app. De gps weet al waar je bent. Je geeft het adres op waar je heen wilt. Dan zie je welke taxi's er in de buurt beschikbaar zijn en in hoeveel minuten ze bij je kunnen zijn. Je kunt ook nog op de taxi's klikken om te kijken hoeveel positieve recensies ze hebben gehad en er dan 1 kiezen. Dan zie je jouw taxi als een lieveheersbeestje naar je toe kruipen en je ziet hoeveel minuten het nog duurt voor hij bij je is. Vlak voor dat hij er is, loop je naar buiten en stap je in. De chauffeur weet al waar je naar toe moet en per mail ontvang je de factuur.  Geweldig.

's Avonds eten we met de lokale architect en met collega Pascale. We zien al een tijdje hevig onweer aankomen met prachtige wolken. Gelukkig zijn we net op tijd binnen.

Wordt vervolgd.