De nieuwe MFA Krimpen aan de Lek gelegen aan de Admiraal de Ruyterstraat en de Klaverstraat, bestaat uit de Protestants Christelijke basisschool De Wegwijzer, de openbare basisschool Prinses Irene, een buitenschoolse opvang (SKN) en een gymzaal. De uitdaging van het project was om van de vier onderdelen een samenhangend geheel te maken, waarbij de verschillende identiteiten toch herkenbaar blijven. Het project bestrijkt in totaal 3.200 m² BVO.
De voetprint van het ontwerp is het beste antwoord op de gestelde stedenbouwkundige randvoorwaarden. De T-vormige gebouwvorm genereert maximale flexibiliteit. De twee scholen bestaan elk uit een eigen vleugel van twee verdiepingen. Een derde vleugel voorziet in kinderopvang, BSO en gezamenlijke praktijklokalen. De rug-aan-rug situatie zorgt ervoor dat beide basisscholen flexibel gebruik kunnen maken van zowel de gymzaal, de peuterspeelzaal en de buitenschoolse opvang.
De locatie wordt begrensd door twee straten, een langzaamverkeers-route en achtertuinen. Eerste voorkeur van de gemeente was om een U-vormig gebouw te realiseren om aan te sluiten op de wegenstructuur. Maar door de geknikte gevels van de T-vorm voegt het gebouw zich speels en meer bescheiden in de locatie, waardoor het volume door de perspectivische werking steeds weer anders oogt. Door de vorm liggen de scholen met plein en entrees ieder aan een andere straat. Dit geeft in ‘het spitsuur’ van halen en brengen ’s ochtends en ’s middags een ontspannen en overzichtelijke sfeer.
Rondom de school is een heg gepland, waarin het schoolhek onzichtbaar wegvalt. Het schermt het plein op esthetische wijze af van de openbare ruimte en zorgt voor eenheid in de basis van de ontwerpen van de pleinen. Ook het fietsparkeren is er onzichtbaar voor de omgeving in ondergebracht. De openingen in de heg vormen de entrees naar de verschillende scholen en pleinen. De poorten liggen niet in directe lijn met de voordeuren, zodat de kinderen als ze uit zijn, niet rechtdoor de straat op rennen, maar met een boogje over het schoolplein het terrein gecontroleerd verlaten.
De scholen hebben hun eigen kijk op buitenspelen. De school De Wegwijzer richt zich veel meer op de traditionele manier van spelen, terwijl de Prinses Ireneschool meer zoekt naar ontdekken, leren en met de handen in de aarde. Dit levert twee bijzondere pleinen op. Voor het plein van De Wegwijzer is gezocht naar een eigen karakter. De vloer van het plein is bestraat in een strepenpatroon. Ter plaatse van de tafeltennistafel is het speelvlak aangeduid met een verspringing in de strepen. Ook is er een vlak aangebracht met een vrolijk gekleurde gegoten valondergrond die iets gebold is, zodat deze ook een speelaanleiding wordt. Hierop staan de speeltoestellen die worden meegenomen van het oude speelplein.
Het plein van de Prinses Ireneschool is opgedeeld in verschillende speelzones. Zo zijn er opeenvolgend een boomgaard met houten speelaanleidingen, een speelveld met daarop een spannend nieuw aan te schaffen speeltoestel en het betegelde schoolplein met een rijbaantje voor karren. In het verlengde van de boomgaard ligt een klein amfitheater waar buiten les gegeven kan worden en waar ook door de kinderen kan worden getuinierd.
Tussen de school en de tuinen van de woningen aan de Schoolstraat ligt een groene zone. Door de open inrichting met gras en bijzondere bomen is het een aantrekkelijke groenstrook. Hier wordt het teveel aan water in de achtertuinen tijdelijk opgevangen in een droge greppel.
